Smog clears and there he is : Bill Callahan!

"New LP - Bill Callahan - Woke on a Whaleheart - April 2007".

Happy New Year everybody...

A meezing 2006

De buitenbeentjes, maar niet minder sterk anders had ik er geen genre voor bedacht :

b-sides & rarities van 2006 : tortoise - a lazarus taxon
ep van 2006 : jesu - silver
box van 2006 : the doors - perception box
verzamelaar van 2006 : pj harvey - peel sessions 1991 - 2004
live-album van 2006 : neil young - live at the fillmore

En natuurlijk de beste 30 albums van 2006 "throught the eyes of Bruno B." :

30.russian circles - enter

29.tim hecker - harmony in ultraviolet

28.wooden wand & the sky high band - second attention

27.trentemoller - last resort

26.de kift - 7

25.xasthur - subliminal genocide

24.o yuki conjugate - euphoria of disobedience

23.bardo pond - ticket crystals

22.scott walker - the drift

21.ufomammut - lucifer's songs

20.six organs of admittance - the sun awakens

19.bob dylan - modern times

18.sonic youth - rather ripped

17.magnolia electric co - fading trails

16.tom waits- orphans

15.woven hand- mosaic

14.iLIKETRAINS - progress/reform

13.om - conference of the birds

12.burial - burial

11.mono - you are there

10.joanna newsom - ys

9.twilight singers - powder burns

8.destroyer - rubies

7.howe gelb - sno' angel like you

6.windmills by the ocean - st

5.mogwai - mr beast

4.bonnie prince billy - the letting go

3.biosphere - dropsonde : Warm, warmer, ijskoud, koud, heet, brrr, rillingen!

2.shearwater - palo santo : De hoogst genoteerde vocalen; die stem, die teksten, die songs, waarom was dit ook alweer geen numero uno?

1.grails - black tar prophecies vol 1,2 & 3 : Een groot mysterie met te veel magische momenten om een ander album voor zich te dulden.

Later meer...

Popquiz : Ameezing 2006 !

One week to go and I'll post my top 30 albums of 2006.
Til then you can guess my top 10, and the best will get an album of choice from the entire list.
(album correct = 1 point, extra point for the good spot!)
While you're at it, let me know your favorite(s).

Merry X-mas

State X New Forms

Afgelopen vrijdag met de vrouw richting Den Haag getogen om ons in de plaatselijke horeca voor te bereiden op het State X-festival met als grote trekkers Sonic Youth en Mono. Daarnaast nog vele andere interressante verschijningen en een hopelijk fantasievolle entourage.
Het begon met een bizarre act door het gekostumeerde Masonic Youth, maar gelukkig duurde dit niet te lang.
Vervolgens was het de beurt aan Danielson, maar deze kon mede door een matig geluid niet bekoren. Hupsakee buitenom door de kou naar de kelder om de No-Neck Blues band te zien en dit was al interressanter, maar halverwege besloten we toch ons plekje te zoeken in de grote zaal om geen glimp van opper-indie-goden Sonic Youth te missen. Dit bleek niet onverstandig daar de zaal bomvol was. Een plekje aan de bar was ons deel (ieder nadeel heb zijn voordeel!)
Geweldig geluid en een set bijna volledig bestaand uit nummers van hun laatste album Rather Ripped zorgde voor pure euforie bij deze jongen. Wat een gitarist is meneertje Thurston toch en Kim tolde over het podium als een heks in haar heksenkringetje. Machtig!
Daarna doorgeschoven naar voren en de japanse vrienden van Mono gaven wederom een superstrak optreden (net als vorig jaar in de Ekko) waarin de subtiliteit langzaam veranderde in oorverdovende capriolen zonder de melodie te verliezen.
Jammer dat het tegenwoordig normaal blijkt te zijn om lekker door concerten heen te lullen.
Ga lekker in de kroeg zitten joh en laat de liefhebbers met rust!
Na wat nachtelijke dwalingen vond ik me kussen eindelijk in de vroege morgen...

Check hier het verhaal en foto's van vrind en loge Bastard K!

Free Surfing

De eerste officiele clip van Boards of Canada voor hun single 'Dayvan Cowboy' : Het eerste deel van de clip is footage van de jump die Joe Kittinger maakte in 1957 van bizarre hoogte uit een luchtballon. De tweede helft van de clip is een fantasie van de regisseuse, maar wat voor een!

Vuurwerk

Gelukkig is er het wereld wijde web, anders zou ik in deze donkere maand niet alvast kunnen knallen met het nieuwe kindje van een van de postrock-grondleggers Explosions in the Sky (naast Mogwai, GYBE, Mono) genaamd All of a sudden I miss everyone (release 20 februari 2007). De eerste uitgaves zullen een remix-cd bevatten met remixes van Jesu, Adem, Four tet ea. En tevens sfeervol artwork :

Na een aantal luisterbeurten kan ik niet anders zeggen dan dat ze weer duidelijk maken aan de nieuwe generatie postrockers (zoals Sickoakes, Russian circles, Ef, Yndi halda, etc.) dat hier de mosterd weer uitgesmeerd wordt.
Melancholische gitaarlijnen, verrassender uitbarstingen en toevoeging van piano diepen hun gelaagde stijl nog verder uit. Helaas moet ik hun Europese tour 2007 missen, maar dit album zal voorlopig die pijn wel verzachten.

PS. Het kan niet op : de nieuwe Do Make Say Think is ook af!

Deux Artistes du Jour

Now summer has passed,
As if it had never been.
It is warm in the sun.
But this isn't enough.

All that might have been,
Like a five-cornered leaf
Fell right into my hands,
But this isn't enough.

Neither evil nor good
Had vanished in vain,
It all burnt with white light,
But this isn't enough.

Life took me under its wing,
Preserved and protected,
Indeed I have been lucky.
But this isn't enough.

Not a leaf had been scorched,
Not a branch broken off. . .
The day wiped clean as clear glass,
But this isn't enough.

(Gedicht van Arseniy Tarkovsky ,vertaald door Maria Pearse,

die zoon Andrei in zijn meesterwerk 'Stalker' gebruikt)

Albums van de Maand

Het is weer december en dus komen de verzamelaars uit alle hoeken en gaten om de zakken die je nog niet had gevonden alsnog leeg te schudden. Als je bedenkt hoeveel echt goeie best of's de moeite waard zijn gebleken blijft er weinig over (de dubbelaar van The Doors komt als eerste in gedachten).
Toch deze maand een verzamelaar en wel PJ Harvey's eerbetoon aan de 2 jaar overleden BBC-legende John Peel, 'The Peel Sessions 1991 - 2004' als een van de albums v/d maand.
En het is een bonte verzameling minder bekende maar uiterst rauw gebrachte songs. Zo kan het dus ook!

Tevens wilde ik de aandacht vestigen op een bizonder werkje van Geir Jenssen, ook wel bekend als Biosphere, die zijn beklimming (zonder zuurstof) van de op 5 na hoogste berg ter wereld, de Cho Oyu (8201 m), vastlegde op een fascinerende luistertrip. Lees ook zijn verhaal met schitterende foto's van deze geweldige prestatie.

Goeie dubbelslag voor december leek me zo : een ijzige ambient-trip en een verzamelaar van de bovenste plank!

Bardo Pond in festsaal Kreuzberg

Afgelopen vrijdag 1 dec. was het eindelijk zover : Bardo Pond live!
Na een kleine 8 uur de autobahn onveilig gemaakt te hebben, kwamen we in ons Oost-Duitse appartementje aan, om meteen door te gaan naar de Festsaal Kreuzberg.
We troffen een van buiten aftandse en van binnen saloon-achtige zaal (zie link) met een eenzame zangeres met gitaar op het podium die de boel voorzichtig opwarmde. Dit was Edith Frost en deze werd door de goed gevulde zaal zeker op waarde geschat. Daarna was het de beurt aan het hippie-collectie Espers en warmten de boel nog meer op door af en toe de electrische gitaar te beroeren. Veel interressanter vond ik het niet, alhoewel ik hun laatste album met de welluidende titel ' Espers II ' steeds mooier ga vinden.

Maar iets na twaalven was het dan tijd voor de hoofdschotel en deze walsden na een korte jam de zaal plat. Meteen gevangen door de heftige meeslepende gitaarpartijen, de excellerende drummer en uiteraard oogappel Isobel Sollenberger, die zowel met haar stem als de fluit het publiek bezweerde, sloop ik naar voren :
Wat een weergaloze band met bijbehorende songs is het toch!
Bijna twee uur later kwamen de twee gitaristen, bassist en drummer terug voor een toegift zonder Isobel om het karwei af te ronden met een heftige jampartij waarin alle knoppen en effecten op ons werden losgelaten.

Toen ik me omdraaide stonden er hoogstens 20 verdwaasde liefhebbers in de zaal, de rest was met de oren dicht weggerend. Duidelijk gevalletje 'Love em or Hate em' !

And I love you, Isobel