Roots of Heaven VII

Afgelopen zondag in Het Patronaat in Haarlem op een zonovergoten herfstdag een dagje op het Roots of Heaven-festival rondgehuppelt tussen de vooral bejaarde fotografen, maar dat mocht onze pret niet drukken, hier een korte impressie :

El Pino & the Volunteers 6 1/2
Leuke binnenkomer op de zondagmiddag, maar ook niet veel meer dan dat. Ondanks dat het voor Nederlandse begrippen een erg hoog nivo heeft, is er op internationaal gebied zoveel concurrentie, dat ze toch een middenmoter blijken.

Damien Jurado 7 1/2
Puik optreden van de gedrogeerde Damien (per ongeluk de vliegangst-pillen ingenomen!) samen met zijn lieftallige celliste/vocaliste Jenna Conrad, waarin vooral liedjes van zijn laatste ingetogen album And now that I'm in your shadow voorbij kwamen.

Mary Gauthier 8 1/2
Hoogtepunt van het festival. Schitterende meeslepende show van de 44-jarige zangeres/ gitarist, bijgestaan door 1 andere gitarist, die afwisselend de akoestische en electrische gitaar bediende. Intrigerende verhalen en uitmuntend gitaarspel maakten dit tot een mooie ervaring.
Persoonlijk vond ik het nummer 'Can't find a way' over Orkaan Katrina het absolute hoogtepunt van de dag.

Ane Brun 7
Korte flits van gezien, maar de kleine noorse folkzangeres had een erg aangename stem en een tweetal mooie liedjes.

Fred Eaglesmith 6 1/2
Dit was het meest onversneden country-concert van de dag en Fred kon naast de muziek ook nog als entertainer door de beugel, met leuke anecdotes en grollen, verder niet helemaal mijn ding.

Woven Hand 8
Voor mij het tweede hoogtepunt van de dag, want alles wat David Eugene Edwards aanraakt is intens, oprecht en gedreven; helemaal wanneer hij in de toegift alleen met banjo zijn 16 horsepower-klassiekers 'Black Soul choir' en 'Strawfoot' uitspuugt.

Cracker 3
Rotzooi! Wat doen die lui hier? Omhoog gevallen door MTV-hitje 'Low' en veel beter is het in de jaren erna blijkbaar niet geworden.

Volgende editie is 13 mei en eerste naam is Magnolia Electric co. hmmm!