Grails aWaits

Het album van de maand november was een moeilijke keus, maar ben toch bij de nieuwe Tom Waits terecht gekomen en vond het tegenover Tom niet eerlijk om er een tweede album naast te zetten. Zijn 3-dubbel cd Orphans moet nog verschijnen maar staat vol met nieuwe klassiekers in het al zo rijke ouevre van Uncle Tom (Zie post 20 oktober over Orphans hier).
Maar eigenlijk wil ik jullie vooral wijzen op een van de beste instrumentale releases van dit jaar : Black Tar Prophecies vol 1,2 & 3 van the Grails.

De voorgeschiedenis van the Black Tar Prophecies vol 1,2 & 3 is alsvolgt : na twee redelijk goede albums met violist Timothy Horner (Red light en Burden of Hope) gingen ze op tournee door Europa. Bij terugkomst in Amerika stapten ze het vliegtuig uit en Timothy liep een andere kant op en vervolgens is er nooit meer wat van hem vernomen, op enkele geruchten na dat ie op straat leefde met zijn viool of dat ie zijn viool verpand zou hebben voor geld.
Vervolgens doken de overgebleven bandleden de studio in en storten zich weer op de muziek die daardoor een andere wending nam, gedeeltelijk gedwongen door het gemis van de viool.
Dit kwam het geluid van the Grails ten goede en dit mag wel hun meest ge(s)laagde, donkerste en meest emotionele album genoemd worden.
De eerste twee volumes van Black Tar Prophecies verschenen exclusief op vinyl en zijn nu samen met 2 nieuwe nummers (vol. 3) op 1 cd verschenen. Een briljant sfeervol plaatje met extra vermelding voor het puike artwork :

Aanradertje voor liefhebbers van sfeervolle instrumentale muziek (Explosions in the Sky, Mogwai, Cul de Sac etc), met in een aantal nummers nog een straffe hoofdrol voor de banjo!?!