Mejor discos de dos mil diez

1. Earth - A Bureaucratic Desire for Extra-Capsular Extraction (Southern Lord)
Het debuut zoals Earth het ooit bedoeld had is eindelijk geremastered en op een rijtje gezet in schitterende package!
Tevens met Dylan Carlon's eeuwige jachtbuddy Kurt Cobain!
Earth - Divine and Bright (with Kurt)


2. Howe Gelb & the Band of Gypsies - Alegrias (Eureka Records)
Howe heeft zijn Spaanse vrinden verzameld om Giant Sand te eren en van nieuw bloed te voorzien.
Howe Gelb & the Band of Gypsies - Saint Conformity


3. Gnod & White Hills - Gnod Drop Out with White Hills II (Rocket Recordings)
White Hills zet hun gitaren in om samen met Gnod de spaced-out stonerplaat van het jaar te maken.
Gnod & White Hills - Drop Out


4. Mike Patton - Mondo Cane (Ipecac)
Mike Patton schittert om deze meezing- en brulplaat vol met twisted Italiaanse pop uit de jaren 50 en 60.
Mike Patton - Ore D'Amore


5. Ufomammut - Eve (Supernatural Cat)
Mijn Italiaanse vrienden brengen hun ode aan de eerste vrouw op aarde met dit meeslepend conceptalbum.


6. Boduf Songs - This Alone Above All In Spite Of Everything (Kranky)
Fluisterend dompelt Mat Sweet je onder in zijn duistere regen om zo nu en dan flinke stormen op je neer te laten. Voor de donkerste nachten!


7. Bonnie Prince Billy & the Cairo Gang - The Wonder Show of the World (Drag City)
Bpb is here to deliver, zie hieronder!

8.Neil Young - Le Noise (Reprise)
Neil alleen met gitaar (6x elektrisch, 2x akoestisch) en toch vernieuwend.
Neil Young - Hitchhiker


9. Demdike Stare - Voices of Dust/ Liberation Through Hearing (Modern Love)
Mijn dark ambient-plaat van het jaar, precies de juiste hoeveelheid dub, elektronica en gruizigheid (Binnenkort met derde release van 2010 Forest of Evil samen op 3cd).
Demdike Stare - Bardo Thodol


10. Giant Sand - Blurry Blue Mountain (Fire Records)
Howe Gelb flikte het met zijn oude kornuiten een tweede keer met deze heerlijke lome americana-plaat.


11. Phosphorescent - Here's to Taking It Easy (Dead Oceans)
Na zijn verheerlijking van Willie komt hij met een verslavende eigen rootsplaat.

12. Sun Kil Moon - Admiral Fell Promises (Caldo Verde)
Mark Kozelek kwam me met deze melancholischer dan melancholische plaat en zijn Spaanse gitaar bijna opzoeken in Zaragoza, helaas cancelde hij en ben ik gelukkig gedoemd tot deze plaat.

13. Michael Gira - I am not Insane / Swans - My Father Will Guide Me Up a Rope to the Sky (Young God)
Michael Gira en zijn Swans komen na 13 jaar terug om zijn inmiddels verzamelde demonen het onderste uit de kant te geven. Als vanouds!

14. Sun City Girls - Funeral Mariachi (Abduction)
Een met oosterse invloeden en Morricone doordrenkt afscheid van het overleden derde lid Charles Gocher die zijn laatste riedels meespeelt.

15. Shearwater - The Golden Archipelago (Matador)
Shearwater voegt een episode toe aan zijn door reizen en natuurschoon gevoede verhalen.

16. Damien Jurado - Saint Bartlett (Secretly Canadian)
Deze troubadour vond in Richard Swift de man die zijn geweldige liedjes de benodigde ondersteuning gaf.

17. Faust - Faust is Last (Klangbad)
Wie of wat nog Faust is weet niemand meer, maar dit is ouderwets rauw en meeslepend, prijsnummer het aan de stooges-refererende i don't buy your shit no more.

18. Sun Araw - Off Duty/ Boat Trip (Not Not Fun)
Off duty boat trippin in lange psychedelische space-dubs.

19. Man's Gin - Smiling Dogs (Profound Lore)
Even adem halen na al het metalen geweld met zijn band Cobalt; hij schrijft dus gewoon verdammt goeie liedjes en zingt ook nog verdienstelijk.

20. Electric Wizard - Black Masses (Rise Above)
Minder experimenteel, meer rechtdoorzee, maar zwaar groovend en rockend als altijd.

21. Autechre - Oversteps/ Move of Ten (Warp)
De elektronische meesters zetten met Oversteps hun beste album sinds tijden neer en dansen vervolgens met Move of Ten nog even glorieus verder.

22. The Blood of Heroes - The Blood of Heroes (Ohm Resistance)
Gitaren van Jesu, beats van oa Enduser en vocals va Dr. Israel maken een topzwaar industrieel beatwalhalla.

23. Scout Niblett - The Calcination of... (Drag City)
De dame met gitaar komt met deze kale rauwe gitaarplaat weer uitstekend voor den dag.

24. Kiss The Anus of A Black Cat - Hewers of Wood and Drawers of Water (Zeal)
Doomfolk a la 16 horsepower op zijn Belgisch.

25. Rangda - False Flag(Drag City)
Alles mag en alles lukt met deze supergroep bestaande uit Ben Chasny (Six Organs of Admittance), Sir Richard Bishop en topdrummer Chris Corsano. Slotnummer Plain of Jars zorgt voor de geweldige eruptie!

26. Master Musicians of Bukkake - Totem Two (Conspiracy)
Doomfolk met wereldmuziek worden tot Epische proporties opgestuwd.

27. White Hills - White Hills (Thrill Jockey)
Jaren '70 rock geflankeerd met hedentendaagse stoner-, psychedelische- en drone-elementen.

28. Emeralds - Does it Look Like I'm Here? (Editions Mego)
De Fuck Buttons van 2010.

29. Liars - Sisterworld (Mute)
Psychedelische popsongs zonder grenzen.

30. Lilium - Felt (Glitterhouse)
Ex-16 horsepower Pascal Humbert komt met late night lome Americana Noir-parel.

31. Brant Bjork - Gods & Godesses (Low Desert Punk)
Recht-voor-je-raap desert rock voor roadtrips en porch-sitting.

32. iLIKETRAINS - He Who Saw the Deep (ILR)
Donkerder en meer song-gericht dan zijn voorganger, maar ook deze kroop langzaam onder mijn huid.

33. Barn Owl - Ancestral Star (Thrill Jockey)
Een instrumentale drone-trip langs alle hemellichamen.

34. Alasdair Roberts & Friends - Too Long in This Condition (Drag City)
Mijn schotse folk-vriend doet niks anders dan pracht-folkplaten maken met die uit duizenden herkenbare stem.

35. The National - High Violet (4AD)
Inmiddels zo verslavend dat ie hoger zou moeten staan; die warme stem en aanstekelijke songs blijven maar langskomen in m'n hoofd.

36. The Body - All the Waters of the Earth Turn to Blood (Aum War)
Alsof Sunn O))) probeert wat gevarieerder uit de hoek te komen. Doommetal met kerkkoren, gospel, noise en stiltes.

37. Fuzzy Lights - Twin Feathers (Little Red Rabbit)
Wachtend op Dirty Three vullen de fuzzy lights de leemte zeer verdienstelijk.

38. Wooden Wand - Death Seat (Young God)
Terug in vorm levert James weer een klinkende donkere folkplaat af.

39. Teeth of the Sea - Your Mercury (Rocket recordings)
Postrock leeft doordat alles mag incluis trompetten, maar de groove voorop staat.

40. Yellow Swans - Going Places (Type)
Overdonderende noisescapes zetten vette punt achter hun bestaan.

41. Various Artists - We Are Only Riders Aka The Jeffrey Lee Pierce Sessions Project (Glitterhouse)
'Wat kan er mis gaan als je Nick Cave, Mark Lanegan, David Eugene Edwards, Crippled Black Phoenix e.a. de duistere wereld van Jeffrey Lee Pierce laat herinterpreteren?' 'Nada!'

# Einsturzende Neubauten - Strategies Against Architecture IV
Kan in geen elk genre of rijtje, maar dit overzicht herbergt in mijn ogen de beste periode van de Duiste industriele noise-pioniers.

Live
* Leonard Cohen - Sint-Pietersplein, Gent.
Gouden stem, gouden luchten en goud gezelschap.
* Howe Gelb & the Band of Gyspsies (incl. Raimundo Amador) - Teatro Lara, Madrid.
Mijn eerste echte Spaanse concert o.l.v. Americana-guru Howe Gelb.
* James Blackshaw/ Max Ochs/ Ben Hall - Poisson Rouge, New York.
Geweldige toko en meerdere lessen gitaargeschiedenis op 1 avond.
* Ufomammut - Yellowstock festival, Geel, Belgie.
Roadtrippend afzakken naar onze Italiaanse riff-meesters!

Er ging nogal wat tijd overheen totdat ik dit bij mekaar geraapt had, maar gelukkig komt dit alleen doordat het Spaanse leven me zeer goed bevalt. In de tussentijd (begon deze post eind dec. 2010) had Bardo Pond met hun geweldige nieuwe plaat met gemak een plekje bovenin bemachtigd, maar de 2 plakken vinyl arriveerden hier pas afgelopen week!

Op een geweldig (muzikaal) 2011 dan maar, als dat nog mag in februari...

Wonder op 7

Eén van de hoogstgenoteerde (no. 7) zangers met gitaar in mijn 'beste albums van 2010'-lijst, in dit geval begeleidt door een tweede stem met gitaar (ookwel Emmet Kelly aka the Cairo Gang), is niet verrassend the Wonder Show of the World van Bonnie Prince Billy en eerder genoemde Cairo Gang!

Later deze week volgt de volledige lijst, maar deze wonderplaat wilde ik alvast vermelden. Bonnie voegt weer een aantal klassiekers aan zijn gigantische oeuvre toe; vooral de eerste 4 nummers komen mijns inziens hiervoor in aanmerking.

Hier een intieme live-registratie van numero 3 en 4 in een of andere basement in trendy Williamsburg, NY :



Deze plaat heeft heel wat zwoele dagen en nachten gevuld als begeleiding van mijn terraza-leven in my new home. Op verscheidene roadtrips kwam het openingsnummer (Troublesome Houses) spontaan naar boven drijven als ik weer een van de vele verlaten huizen aantrof in mijn nieuwe thuisprovincie Aragon.

Een van de laatste Troublesome houses die ik vond on the road :

Hopelijk is er tussen alle vertier alhier nog genoeg tijd om wat vaker mijn muziek en andere verhandelingen te delen in 2011.

Op (nog) betere tijden!

PS. Sorry, beetje traag deze dagen, moet Spaans studeren, maar lijst komt eraan, for whoever still cares!

Zomerplaat

Mijn laatste zomer voorlopig in Nederland voordat ik eind augustus naar new hometown Zaragoza vertrek wordt ingeleid met de heerlijke lome tonen van americana-legenden Howe Gelb en zijn Spaanse kompanen, waaronder flamenco-gitarist Raimundo Amador :

UNEVEN LIGHT OF DAY. Howe Gelb & A Band of Gypsies [HQ] from eureka music on Vimeo.

My Hometown

Het dak van de wereld

Holy Matrimony

Touched

NY

I'm Honored

Vereerd dat ik Vic Chesnutt mocht ontmoeten toen hij voor zijn North Star Deserter-tour de Effenaar in Eindhoven aandeed. Een krabbel op diezelfde plaat is mijn aandenken (veel meer zat er niet in door zijn onvermogen om zijn vingers te bewegen).

Over zijn dood zijn al vele mooie berichten geschreven (zie hier en hier), maar zijn muziek is hetgeen dat hem in leven hield en houdt!

Eerst wilde ik over de beste albums van 2009 schrijven en dan niet de XX's, Animal Collective's, Fever Ray's en Raekwon's, die bijna alle lijsten bevolkten, maar over muziek die me over een aantal jaar nog boeit en dat vraag ik me bij deze albums toch echt af!

Vic's zelfmoordpoging, coma en overlijden op eerste kerstdag, overschaduwde echter mijn (muzikale) universum. Deze beschrijving komt goed overeen met mijn gevoelens tijdens de afgelopen kerst.

Zijn twee platen At the Cut en Skitter on Take-off waren sowieso al hoog in mijn lijstje gekomen en elke opsomming van de beste albums van 2009 die ik tegenkom waar geen van beide bij staat, neem ik bij voorbaat al niet serieus. Beide zijn unieke ervaringen : de een met zwaar aangezette arrangementen begeleid door A Silver Mount Zion-leden en mede-oprichter van Fugazi Guy Picciotto, de ander minimaal en rauw geproduceerd door supporter Jonathan Richman (Lees hier een van Vic's laatste interviews waarin hij samen met Guy Picciotto en later alleen ingaat op de cruciale nummers van At the Cut en zijn eigen levensverhaal).

De 3 keer dat ik hem zag, in 2006 met de Undertow Orchestra, ten tijde van North Star Deserter in de Effenaar, Eindhoven en eind 2008 in Paradiso, waren allen intense ervaringen.

Zijn laatste concert op 5 december 2009 in de Central Presbyterian Church in Austin, Texas is zodoende nog intenser: zijn grommende en fluisterende uitvoeringen van de prijsnummers van At the Cut en North Star Deserter zijn live nog vele malen indrukwekkender!
Dit concert is via Archive.org gratis te downloaden.

Zijn persoonlijkheid wordt gemist, zijn muziek blijft mij en hopelijk met mij vele andere altijd vergezellen...

Vic (through my tears)

i am a monster like Quasimoto
or Caliban, the natural man
"giving wild Ripostes to my reflection"
(paraphrase from W.H. Auden - THE DYER'S HAND)
one Ugly Morning in a rage
father threw an Apple into my Carapace
And like the Invisible Man directing traffic
i'd be Ineffective no matter How enthusiastic
amid The masses Frenzied participation
in This Mass of separation
appearance is Everything
So nothing Is how it seems
in Civilized society
It's called civility
i'm The phantom of the Opera
singing "Beauty and the Beast"
or Henry Darger's autobiography
and that Is curt clues to my Essence
planned Obsolescence
Appearance Is everything
so Nothing ishow it Seems
In a market economy
it's called Marketing

Not Exactly clawing my Way to Glory
nor Whimpering in The wind
but once Positively
teetering On the brink
of An all out Breakthrough
Sometimes clearheaded
sometimes a Doofus
Sometimes very cordial
and sometimes Aloof
i Am syruply optimistic One moment
and then Gravely Pessimistic the Next
irritable As a hornet Sometimes
Agreeable as it Gets
i'm Not a pagan
I don't worship Anything
not gods That don't exist
Nor the Sun which is Oblivious
i Love my Ancestors
but not Ritually
I don't blame Them or Praise them
for Anything that They passed along To me
and I don't Need stone altars
To help me hedge My bet
against the Looming Blackness
that Is what it is, it is What it is!

Wie-o-wie pakt die herfst?

Six Organs of Admittance met zijn nieuwe Luminous Night heb ik uiteindelijk gekozen als album voor de maand oktober en past uitstekend bij de eerste tekenen van leven van de herfst afgewisseld met de laatste zomerse stralen. Deze plaat is 1 lange folk-drone-trip van uitzonderlijke klasse. Een geweldig emotioneel album (bijvoorbeeld de hartverscheurende tekst van Ursa Minor), versterkt door de gelaagdheid van de subliem gespeelde instrumentatie.

In inmiddels alweer ruim 4 jaar als blogger (en toch bijna al die tijd netjes begin van de maand een album gekozen!), heb ik nog nooit zo'n moeilijke keus gehad als deze maand met het kiezen van een album van de maand.
Er zijn de laatste tijd zoveel erg goeie platen gelekt dat ik er dit keer meer aandacht aan wilde besteden, dan alleen de cover en link onder 'Album vd Maand' te plaatsen.

Hier een opsomming van de platen die zeker in aanmerking kwamen de afgelopen weken :

Castanets - Texas Rose, the Thaw, and the Beasts

De zoveelste rake plaat van Ray Raposa. Wederom gevuld met hartverscheurende songs opgelardeerd met electronica en andersoortige erupties. 5e keer op rij wat mij betreft.

Black Heart Procession - Six

De dodenmarsen en moordballades van The Black Heart Procession zijn weer terug na lang weggeweest. Geweldige toevoeging op hun al indrukwekkende oeuvre.

Nick Cave & Warren Ellis - White Lunar

Beide vaandeldragers in de alternatieve muziekbeleving; Warren Ellis als frontman van live-sensatie Dirty Three en lid van The Bad Seeds en multitalent (muzikant en schrijver) Nick Cave.

Deze dubbel-cd behelst al hun samenwerkingen voor uiteenlopende films als The Proposition, The Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford en The Road.

Vic Chesnutt - At the Cut

Met de terugkeer van Guy Picciotto en begeleidingsband A Silver Mount Zion kwamen de spanning en de songwriterskills weer helemaal terug. De waardige opvolger van North Star Deserter!

Do Make Say Think - Other Truths

Ook deze plaat groeide vanaf de eerste luisterbeurt tot een fascinerend rijke nachtelijke uurtjes-plaat met soms geniale wendingen.

en de platen van Magnolia Electric co, Soulsavers' Broken , Oneida's Rated O en Mount Eerie's Winds Poem zijn ook nog in aanmerking gekomen voor een plekje in de rechterkolom als album van de maand.

Sommige jaren hebben meer maanden nodig; zoveel is duidelijk!

(Als ik nog ff wacht streeft de nieuwe Om, 'God is Good', de boel voorbij dus nu snel posten!)

Little Titans

God leeft in mijn hoofd. Zijn velden zijn er onmetelijk, zijn tuinen staan er vol schoone bloemen, die niet sterven, en statige vrouwen wandelen er naakt, vele duizenden. En de zon gaat er op en onder en schijnt laag en hoog en weer laag en 't eindeloze gebied is eindeloos 't zelfde en geen oogenblik gelijk. En breede rivieren stroomen er door met vele bochten en de zon schijnt er in en ze voeren 't licht naar de zee.
En aan de rivieren mijner gedachten zit ik stilletjes en genoeglijk en rook een steenen pijpje en voel de zon op mijn lijf schijnen en zie 't water stroomen, voortdurend stroomen naar 't onbekende.
En 't onbekende deert mij niet. En ik knik maar eens tegen de schoone vrouwen, die de bloemen plukken in mijn tuinen en hoor den wind ruischen door de hooge dennen, door de wouden der zekerheid, dat dit alles bestaat, omdat ik 't zoo verkies te denken. En ik ben dankbaar dat mij dit gegeven is. En in ootmoed pijp ik nog eens aan en voel mij God, de oneindigheid zelf.
Doelloos zit ik, Gods doel is de doelloosheid.

Vrees en Afschuw in Berlijn

And that, I think, was the handle

—that sense of inevitable victory over the forces of Old and Evil.

Not in any mean or military sense;

we didn’t need that.

Our energy would simply prevail.

There was no point in fighting —on our side or theirs.

We had all the momentum;

we were riding the crest of a high and beautiful wave. . . .

De helft van 2009

En we zijn weer op de helft van het jaar 2009.
Jemig, moet ik nu alweer 6 maanden samenvatten?

Hier is wat ik dit halve jaar op enigerlei moment koesterde :

1. Crippled Black Phoenix - The Resurrectionists/ Night Raiders
Collectief rond Electric Wizard Justin Greaves dat met dit dubbel-album hun voorlopige hoogtepunt bereikt. Geen noot teveel, ondanks zijn enorme lengte. De platenmaatschappj dacht er overigens anders over en knipte naar hartelust om er een enkel album van te maken. Het hele kunstwerk is het beste dat ik dit jaar hoorde!

2. Apse - Eras
Schrijven over muziek is soms vrijwel onmogelijk, deze mensen probeerden het. Als je daar niks mee kan moet je maar gewoon gaan luisteren, net als ik al vele malen deed en zal doen met dit voorzichtige meesterwerkje!

3. Mike Patton - A Perfect Place OST
Mike en ik deelden al de passie voor filmmuziek en in het bijzonder Ennio Morricone (zie de door Mike samengestelde dubbelcd op zijn Ipecac-label) en Angelo Badalamenti, maar nu heeft hij zelf zijn invloeden laten gelden en een heerlijke soundtrack afgeleverd.
MET het Mike Patton/ Ipecac - keurzegel!

4. Sunn O))) - Monoliths & Dimensions
DE RIFF uitgediept met behulp van Eyvind Kang en de zware bulgaarse stem van Attila van Mayhem en een veelvoud aan gasten. Iets minder zware kost dan voorheen.

5. Isis - Wavering Radiant
Misschien niet het nivo van Oceanic, toch weer een typisch goede Isis-plaat.
Bulldozert heerlijk over je heen. Extra credits voor waanzinnige vinylversie.

6. Oneida - Rated O
3 cd's vol met gruizige, onstuimige rommelende krautrock motoriek. Fenomenaal!

7. Pajo - Scream With Me
Gitzwarte folk-bewerkingen van een 9-tal ultieme misfits-songs.

8. Dälek - Gutter Tactics
Zwaar op de maag als altijd; glasharde industriele hiphop met nog hardere boodschappen.

9. Plaid - Heaven's Door
Uit het niets kwamen ze op de valreep van 2008 (ik hoorde hem pas een paar maanden later, dus vandaar pas in deze lijst) met deze Japanse soundtrack vol met heerlijke schuivende en rollende beats en synths.

10. Bardo Pond - Peri
Precies wat je van ze verwacht : een fantastische coherente set opgepoetste oudjes op de plaat slingeren...

11. Bill Callahan - Sometimes I Wish We Were an Eagle
Ietsje teruggeschoven richting zijn smog-tijd met wederom (erg) goeie songs.

12. Dinosaur Jr. - Farm
De reunie in optima forma. Nooit gedacht dat ze nog een plaat zouden afleveren die zo tussen hun beste van eind jaren '80 en begin jaren '90 zou passen. J. Mascis soleert er flink op los.

13. Sonic Youth - The Eternal
Alle historie verzamelt zich in dit geslaagde album; zelfs Kim's afsluitende epic 'Massage the History' is van grote klasse.

14. Tortoise - Beacons of Ancestorship
Eerste luisterbeurt in de stille, duistere nacht nabij Joshua Tree was overweldigend. Bijna alles blijft nog steeds al tikkend, zwevend, groovend overeind!

15. Bonnie 'Prince' Billy - Beware
Middelmaat voor Bonnie is nog steeds top in het genre.

16. VA - The Limits of Control OST
Jim Jarmusch mag lekker zijn eigen mix-cd maken en besloot er een geweldige cocktail van Boris, Earth, Sunn O))) afgewisseld met obscure en minder obscure Spaanse artiesten. En met Jim's eigen bandje Bad Rabbit voegt ie ook niet onverdienstelijk materiaal toe.

17. Antony & the Johnsons - The Crying Light
Nog theatraler en dramatischer dan zijn debuut.

18. Alasdair Roberts - Spoils
De schotse troubadour komt met een prachtig vervolg vol met zijn tijdloze folksongs.

DVD :
Grails - Acid Rain

Heruitgaves/ Live :
Om - Conference Live
Neil Young - Archives volume I
Mark Kozelek - Lost Verses Live
Mark Kozelek - Find Me, Ruben Olivares: Live in Spain
Leonard Cohen - Live in London

compilaties :
Nadja - Numbness

Veel is nog niet helemaal beklonken en ingezonken, zoals Magnolia Electric co.'s nieuwe album en nog veel meer. Ben benieuwd wat er verschuift, vernieuwd en veranderd over 6 maanden!

Lilly's Rose

Frank Gehry ontwierp deze
Walt Disney Hall in Downtown LA voor Lilly, de weduwe van Walt.

(meer info hier)

Rusty America

De teloorgang van de Amerikaanse auto-industrie is niet van deze tijd...

(foto's van reis naar Zuidwest Amerika mei 2009)

Wals met Ari

Het moment waarop de soldaat zich niet meer kan buiten sluiten van alle traumatische oorlogs-ervaringen komt in de sublieme film 'Waltz with Bashir' op het moment dat hij in een verwoest hippodroom vol gewonde en gedode paarden zijn reflectie in de ogen van een stervend paard ziet.

Het verhaal behandelt de zoektocht van de regisseur/ hoofdpersoon/ ex-soldaat Ari Folman naar zijn eigen betrokkenheid bij en herinneringen aan de gruwelijke slachting in de Palestijnse kampen Sabra en Shatila. Door de 'documentaire' in oogverblindende animatie (met versterkende soundtrack) te brengen ontstaat erbij de kijker een zelfde afstandelijkheid als de regisseur met zijn eigen herinneringen/ ervaringen.

Net als de dissociatie van de soldaat en Folman kan de kijker zich door het gebruik van de animatie distantiëren van de realiteit. Maar net als de hoofdpersoon en de soldaat zullen wij ook de reis en de uitbarsting van de werkelijkheid niet kunnen ontlopen...

In de recensie van het NRC wordt de therapie die het maken van Waltz with Bashir voor Ari Folman was vergeleken met de uitleg die de Groningse bard/ dichter Jean Pierre Rawie ooit gaf over zijn gedicht Sterfbed, dat handelt over de dood van zijn vader. Dit gedicht wilde ik jullie niet onthouden :

Mijn vader sterft; als ik zijn hand vasthoud,

voel ik de botten door zijn huid heen steken.

Ik zoek naar woorden, maar hij kan niet spreken

en is bij elke ademtocht benauwd.

Dus schud ik kussens en verschik de deken,

waar hij met krachteloze hand in klauwt;

ik blijf zijn kind, al word ik eeuwen oud,

en blijf als kind voor eeuwig in gebreke.

Wij volgen éen voor éen hetzelfde pad,

en worden met dezelfde maat gemeten;

ik zie mijzelf nu bij zijn bed gezeten

zoals hij bij zijn eigen vader zat:

straks is hij weg, en heeft hij nooit geweten

hoe machteloos ik hem heb liefgehad.

Een veel uitgebreider en erg sterke beschrijving/ ontcijfering van deze film bevindt zich hier.

And more Billy...

Van de Drag City website nog meer info over de nieuwe

BILL CALLAHAN :

SOMETIMES I WISH WE
WERE AN EAGLE
LP/CD

1. Jim Cain
2. Eid Ma Clack Shaw
3. The Wind and The Dove
4. Rococo Zephyr
5. Too Many Birds
6. My Friend
7. All Thoughts Are Prey To Some Beast
8. Invocation of Ratiocination
9. Faith/Void

To be released on April 14, 2009

En dat klinkt allemaal als muziek in de oren met een paardje op de cover!

C'mon Billy

Het is natuurlijk niet fraai om iemand zijn relatie te misgunnen, toch kon ik enige vreugde niet onderdrukken toen ik las dat Bill Callahan (ookwel smog) en zijn Joanna Newsom elkaars geliefden niet meer waren.
Bill jammert hopelijk zijn liedjes weer ouderwets aan mekaar op zijn nieuwe album Sometimes I Wish We Were An Eagle (op 14 april te verschijnen op Drag City).

Hier alvast een voorproefje wat ie gaf op het door Sydney Music fest :



En zoals Bill zingt : "I used to be darker, then I got lighter, then I got dark again"!

De Zwarte Lijst (2008)

Allereerst Feliz 2009 (met paar kiekjes van the skies over Amsterdam ):

Maar voordat we ons storten op wat 2009 biedt, krijgt muzikaal 2008 voor de laatste keer de aandacht. Terugkijkend naar de lijst van 2007, moet ik concluderen dat 2007 gevarieerder lijkt, maar dat kan ook heel goed aan mijn luisterpatroon liggen. In ieder geval konden deze albums mij afgelopen jaar het meeste behagen :


1. Sun Kil Moon - April
   Deze plaat verwoordt en 'vergeluidt' het gevoel van verdriet, verloren liefde en herinneringen op zo'n intense en persoonlijke manier dat iedere andere plaat er dit jaar voor moest opschuiven in de rangorde. Een meesterwerk in de lijn van Songs:ohia's 'The Lioness', Smog's 'A River Ain't Too Much To Love' en Neil Young's 'After the Gold Rush'.
   
   
2. Ufomammut - Idolum
   Ondanks het feit dat mijn oren na hun geweld(ad)ige concert in Het Burgerweeshuis in Deventer nog steeds niet hersteld zijn, blijft dit toch een schitterende duistere maalstroom van zware metalen. Met prachtige bijdrage van Rose Kemp op sfeervol hoogtepunt Ammonia. Het artwork van de vinylbox is 1 van de fraaiste ooit en samen met nr. 4 zeker de 2 mooiste van dit jaar!
   
   
3. Shearwater - Rook
   En wederom klopt in mijn ogen alles aan deze plaat van Little Jonathan. Voorganger Palo Santo wordt geëvenaard en bij vlagen wordt Shearwater's universum zelfs nog uitgebreid.
   


4. Earth - The Bees Made Honey in the Lion's Skull
   Machtige plaat die na lang wachten eindelijk op de prachtige 'bible'-vinyl-versie verscheen en nu helemaal op zijn plek valt. Dylan Carlson weeft met zijn web van meeslepende gitaarkronkels een juweeltje.
   
   
5. Portishead - Third
   Na ruim een decennia nog zo voorop lopen en met een plaat komen die met gemak kan wedijveren met hun oude werk, getuigt van vakmanschap. De productie, zang en songs zijn van een originaliteit en klasse die zijn gelijke niet kent binnen de 'triphop. Gewoon weer een decennia koesteren en wie weet flikken ze het tegen die tijd nog een keer.
   
   
6. Grails - Doomsdayer's Holiday/ Take Refuge in Clean Living
   3 op een rij! Ze zijn er weer en dit jaar zelfs met een ep en lp. Het is mij een raadsel hoe ze zoveel invloeden tot zo'n eigen geluid hebben kunnen maken, maar ze flikken het op elke plaat weer en bij vlagen nog beter dan voorheen.
   
   
7. Micah P Hinson - And the Red Empire Orchestra
   Deze jongeman heeft een zwaar leven achter de rug en een paar goeie platen, maar op deze plaat klopt alles. Met een paar instant-singer-songwriter-klassiekers (When we Embraced, Throw the Stone) levert hij zijn beste album tot nu toe af.
   
   
8. Mount Eerie - Lost Wisdom/ Black Wooden Ceiling Opening/ Dawn
   Minimale begeleiding en een pracht van een tweede stem (Julie Doiron) brengen op deze ultrakorte plaat het Phil Elverum-universum (Microphones) tot bloei...
   De EP 'Black Wooden Ceiling Opening' is een full-band aangelegenheid en óf het nog neit genoeg was voegde hij daar Dawn aan toe, een boek+cd over zijn opname-tijd in een hutje in de duistere bossen van Noorwegen.
   
   
9. Bonnie 'Prince' Billy - Lie Down In The Light
   Lichter en opgewekter dan ooit, maar ook dat gaat Will Oldham met gemak af. Hij bouw lekker verder aan een van de meest indrukwekkende liedjesschrijvers-oeuvres van onze huidige tijd. Absolute hoogtepunt You Want That Picture kan in de prijzenkast!
   
   
10. Castanets - City of Refuge / Dub Refuge
    In een afgelegen motel in Nevada vertrouwde baardmans Ray Raposa deze 'vlucht'plaat aan de mensheid toe. Volgens King-Tubby recept kwam er een nog donkerder dub-tegenhanger achteraan. Uiteraard is 'City of Refuge' completer, maar de sfeer wordt op de dub-variant mooi doorgetrokken.
    
    
11. Irezumi - Endurance
    Net zo gefascineerd als ik door Shackleton's tocht naar de Noordpool, komt deze 21-jarige Franse ambient-artiest met 'zijn' soundtrack. Op een aantal 'flaws' (lees: samples uit slechte bioscoopfilm) na, is dit toch een heerlijke sfeervolle ambientplaat.
    
    
12. Conor Oberst - s/t
    Na het overgeproduceerde Cassadaga van s'man's band Bright Eyes werd het tijd om in een hutje in Mexico eens lekker ouderwets lol en muziek te maken. Meest aanstekelijke plaat van dit jaar.



13. Mogwai - The Hawk is Howling
    Mijn schotse vrienden wordt nog wel eens verweten dat ze uit hetzelfde vaatje tappen. Ik kan daar alleen maar aan toevoegen dat datgeen wat ze tappen, met de jaren alleen maar beter wordt. Niks nieuws, wel weer perfect opgebouwde en uitgevoerde postrock!
    


14. Bon Iver - For Emma, Forever ago
    Tja, kan ik hier nog over zeggen dat niet iedereen al gedaan heeft dit jaar. Een pracht-concert op End of the Road erbij en deze songs kwamen nog meer tot leven.
    


15. Sigur Ros - Með Suð Í Eyrum Við Spilum Endalaust
    Teleurstellend vergeleken met voorgangers, maar toch nog ruim boven het maaiveld uit, onder andere door uitschieters Ara Batur en Festival.
    


16. Giant Sand - Provisions
    Waarschijnlijk mijn favoriete band/artiest in het roadtrippin' americana-genre; Howe Gelb schopt weer laidback kont op dit gevarieerde werkje. Moest wedijveren met Calexico in dit genre en wint dat op punten. Mooie bijrollen van Neko Case en Isobell Campbell.
    
    
17. Alan Bishop & Richard Bishop - present The Brothers Unconnected
    Deze gebroeders halen hun hele Sun City Girls-oeuvre door de akoestische mangel. Denk daarbij niet aan kabbelende acoustica, maar aan hilarische teksten en uitbundige versies van hun gouwe ouwe.
    
    
18. Hush Arbors - Hush Arbors
    Uit de folk/americana-hoek komt deze mokerslag, mede door de prachtig in lagen opgebouwde muziek, niet in de minste plaats door toevoeging van electrische gitaar door zijn Six Organs of Admittance-maatje Ben Chasny op het nummer Follow Closely.
    
    
19. Boris - Smile
    Met de plaat worden ze beter en coherenter. Alle elementen (punk/metal/shoegaze) worden omgesmolten in een knallende bak herrie!
    


20. Fuck Buttons - Street Horrrsing
    Noise voor indie-nerds of Indie voor Noise-addicts. Noem het wat je wil, ik vind het allemaal prima klinken. Lekkere voortdenderende plaat!
    
    
21. Calexico - Carried to Dust
    Samen met Giant Sand hielden ze de roadtrip-americana-vibe gaande in huize Bruno.Deze voegde er nog wat Mexicaanse romantiek aan toe.
    
    
22. Ø - Oleva
    Mika Vainio, helft van Pan-sonic, heeft weer een wijdse, koude ambientplaat gemaakt dit jaar en ook die mag niet missen in deze lijst. Voor de late uurtjes!
    


23. Woods Family Creeps - s/t
    Vanuit de freakfolk-corner kwam deze onverwachtse klap. Soms catchy, chaotisch, dan weer donkere psychedelica. En uiteindelijk een erg sterke kampvuur-plaat.
    
    
24. Bardo Pond - Batholith
    Alles wat ze aanraken verandert in een of andere psychedelische substantie. En ik koester vrijwel elk album. More, more, more...
    
    
25. Woven Hand - Ten Stones
    16 Horsepower kwam dit jaar met een geweldige live dubbelaar, maar die dingt niet mee, gelukkig roert David Eugene Edwards zijn ziel bij Woven Hand. En doet dat hier weer met overgave.
    
    
26. Grouper - Draggin a Dead Deer up the Hill
    Langzaam kroop deze gruizige, verstilde plaat de afgelopen maanden mijn universum binnen en zie daar, duikt ie ook nog stiekem in mijn eindejaarslijst op.

Deze hebben er (net) niet voor gezorgd dat het meer dan een top 26 werd : Like a kind of Matador - Halfway to Dangerous, Madrugada - Madrugada, Matt Elliott - Howling Songs, Thalia Zedek Band - Liars and Prayers, 2562 - Aerials, Gang Gang Dance - Saint Dymphna.

Mijn opperste beste live-ervaringen van 2008 :

• Mogwai, Rivierenhof Antwerpen.
• Vic Chesnutt & A Silver Mount Zion, Paradiso.
• Shearwater, End of The Road Dorset.
• Ufomammut, Burgerweeshuis Deventer.
• Neil Young, Hammersmith Apollo Londen.
• Butthole Surfers, Melkweg.

En niet te vergeten de reissue van dit jaar :

Gas - Nah und Fern
Eindelijk Wolfgang Voigt's 4 unieke ambient-albums in een goedkoop doosje, smullen!

Thanks 2008!

HH

Afgelopen weekend voor de eerste keer geroken aan Hamburg en dat smaakte naar meer...
Het leverde ook nog de volgende plaatjes op :

Gauw weer terug!
(Danke Liebe)