Vogeltjes lokken

Ten tijde van hun vorige album Palo Santo raakte ik volledig in de ban van de stem en de teksten van Jonathan Meiburg, ookwel Shearwater, de betere helft van Okkervil River. Het werd zelfs mijn favoriete vocale album van 2006.

Vorig jaar kwam de 'expanded version' van deze klassieker, met een opnieuw gemixte versie en veel ander moois uit dezelfde sessies, en trof ik 'Little Johnny' (zoals Bill hem noemde) bij een geweldig optreden van mijn alltime favorite Bill Callahan/Smog (ATP) aan in een ondergeschikte rol als toetsenist.

Dit is 1 van die staaltjes van Palo Santo live :




De nieuwe plaat 'Rook', met de briljante vooruitgesnelde single 'Rooks', komt ook weer langzaam binnen en de teksten en geluiden zijn weer omgeven door mystiek en bovenal vogels :

Naast zijn muzikale beslommeringen is hij namelijk als vogelliefhebber vaak maanden aaneen op desolate plekken als de Galapagos en Falkland geweest om met zijn tentje tussen de vogels te denken, te observeren en te schrijven. Voor een aantal interressante filmpjes over de 'Rooks' van de Falkland-eilanden door de ogen van Ornitholoog Jonathan Meiburg, check hier!

Bizondere man, bizondere muziek, klein minpuntje weliswaar dat ze in het kielzog van Koudplee door de VS gaan toeren ipv de kleine zaaltjes van Europa te bewieroken. Maar deze plaat staat weer als de vogellokker op de hoes :

en daar kan ik voorlopig wel mee vooruit...

The For (reïn-)Carnation

Lang geleden dat ik bij de eerste luisterbeurt zo overdonderd was door de 'sheer beauty' van een album als bij beluistering van het titelloze album uit 2000 van supergroep The For Carnation.




Toen ik dit stuk vinyl op ebay tegenkwam en erover begon te lezen, leek het me overduidelijk dat het in mijn straatje zou passen. Slint-voorman Brian McMahan die een vertraagde en verstilde Slint-variant doet samen met topmuzikanten van Tortoise e.a. klinkt mij letterlijk en figuurlijk als muziek in de oren.

En toen ik afgelopen zondagmiddag aan mijn eerste draaibeurt begon, was ik meteen verkocht; de vertrouwde stem van Slint, die ik al zolang koester, bovenop een briljant subtiel muzikaal bedje; de klasse druipt van deze plaat af !

Alhoewel ik begrijp dat niet iedereen dit kan behapstukken is het gesneden koek voor diegene die de rustige kant van Slint en de subtiliteit van Tortoise kunnen waarderen.

Die mensen zouden er goed aan doen dit is binnen te laten sijpelen!