Rhaaa Lovely Lovely

De kop is er af : het festivalseizoen is geopend!

De eerste van 2007 was voor mij (en consorten) het onvindbare, kleinschalige, minimalistische en schattige festival Rhaaa Lovely .
Na een speurtocht door de landerige velden van Wallonie vonden we dan de Rhaaa-lokatie : een opgeleukte peuterpspeelzaal met ernaast een witte tent en een trapveldje voor een handjevol tentjes.
Voordat we het zelf konden bevatten stonden de tentjes en mengden we ons tussen de muziekliefhebbers en low-budget-festivalgangers (12 euro voor 12 bands!).

Het goedkope en goed te versmaden Silly bier ging erin als Ketel 1 (waar was de Ketel 1?) en de eerste band die we op de achtergrond meemaakten was Yndi Halda en die klonken al erg goed. Toen het eind van de dag de zon nog even aan de hemel verscheen besloten we die laatste zonnestralen (en tevens voorbode van een koude nacht!) niet te missen :

Na in de plaatselijke buurtsuper nog afgezet te zijn (maar genoeg voorraad om de avond aan te vangen), togen we terug om meteen de witte tent in te duiken alwaar Crippled Black Phoenix het in mijn ogen meest indrukwekkende optreden van de dag gaf. De combinatie van een folky singer-songwriter, een celliste, een heavy gitarist (met bijbehorende zz-top sik), dito drummer en nog 4 vreemdsoortige bandleden bracht een verrassend coherente en meeslepende set.

Daarna volgde Part Chimp met "the loudest concert of the day" : en het was een gespring van jewelste in de witte tent, gelukkig hoefden de kindertjes die normaal op het speelplaatsje van de peuterspeelzaal vertoefden dit niet te horen. Ik vond het daarentegen een puike vertoning.

A whisper in the noise bracht vorig jaar met "As the bluebird sings" een prachtig album uit, maar live viel het me bar tegen en klonk het allemaal erg eentonig, helaas!

De laatsten die de (peuterspeel-) zaal mochten betreden waren de metal-postrockers van Pelican en die deden waarvoor ze kwamen : onvervalste instrumentale riffs aan mekaar rijgen

Halverwege de afsluitende dj-set van Matt Elliot in een reeds flink verlaten zaaltje trok ik maar voorzichtig richting mijn tentje, alwaar ik de ijsbloemen aan de binnenkant van mijn tentje mocht bewonderen.

Volgend jaar weer richting Wallonie als het aan mij ligt en laten we hopen dat de nachtvorst het dan laat afweten!

(Met dank aan Durk Diggler, Sexy Lexy, Flying Lure, Bastard en Josiewitchgirl en consorten)