Van de gebaande paden...(To Hell with everyone)

Momenteel heb ik een kleine aanval van verwijdering van de eenheidsworst en de lekkere chaotische brei van de breakcore en industrial opgezocht (tussen alle vlagen van Dylan, Cash, Smog, Lanegan en co door) .

De toonaangevende labels op dit vlak zijn mijns inziens Hymen, Ad Noiseam en Ant-Zen .
Mooie anecdote van Charles Peirce, ookwel End, beschrijft de attitude binnen dit genre :

“it was about 7-8 years ago now when i was living in rhode island and we went to some bar to see a rockabilly band or something and everybody had cleared out because the fire alarm was going off – this high-pitched ringing - but the band just kept playing on. and it was really amazing and just had that entire end of the world feel. a full rockabilly act just playing their hearts out and this crazy high-end screeching behind them. i was pretty sold on that as a musical style at that moment.”

Het beste wapenfeit van End is The sounds of disaster (vinyl op Hymen, cd op Ipecac, jaja, Patton knows!)

Een paar recente releases die me kunnen bekoren :
Larvae - Dead weight ( Ad Noiseam) meest toegankelijke, bijna triphop.
Enduser - Form without function (Hymen) frontale aanval van de drums
Somatic Responses - Giazuar (Hymen) meer industrial

Een aantal van de oude industrial-triphop-klassiekers in het genre en zeker de moeite waard zijn :
Converter - Exit Ritual
Scorn - Gyral
Gridlock - formless
Dryft - Cell
Somatic responses - Augmented lines

En nu wegwezen, zie je nog steeds.....