The Wipers

De naam was al een aantal keren voorbijgekomen in mijn muziek-zielzoekerij, maar pas nadat een in de heuvels van Aragon, Spanje, in een klein wit hutje bij een rivier wonende Duitser genaamd Jurg er mee op de proppen kwam, heb ik me ook gestort op The Wipers !
Het begon bij het nummer 'D7' , dat groot fan van The Wipers Kurt Cobain later niet onverdienstelijk coverde, en ik ben nu alle albums van The Wipers aan het uitproberen, voorlopig resulterend in deze epische pre-grunge-punk-klassieker :

Youth of America - The Wipers

Het verhaal van frontman Greg Sage bij dit nummer is alsvolg :

The song YOA itself is out of a dream I hadabout the future.A time where people "over breed" themselvesto the point that even the most simple thing had becomethe highest level of competition.The dream had such a sense of realism and intensity to itthat I went overboard with the recording to symbolize it.

Doe er je voordeel mee, zeg ik je...

Up with people.

Zo maak ik me d'r weer ff makkelijk vanaf, hier is het prijsnummer van nieuwe Oneida-album genaamd 'Happy New Year' te krijgen :

PitchforkRulz

Oooo, en hier is briljante clip en plaat 'Willie the Pimp' (featuring Captain Beefheart) van Frank Zappa's 'Hot Rats'

Ps.Voor interressante nieuwe aankomende albums check this!

Bob Dylan is God

De rest is allemaal zo kansloos bij nader inzien.
En hier kom ik waarschijnlijk nooit meer op terug, en da's nogal wat voor mij...
(wink wink)

Begin vooral met waar ik geeindigd ben :

The Bootleg Series Vol. 5 The Rolling Thunder revue (1975)

volgeladen met gedreven klassiekers met de beste band die Bob kon betalen van zijn eerste inkomsten...

hier eentje

you better start swimmin'
Or you'll sink like a stone
For the times they are a-changin'
(READ HIS GODDAMN LYRICS!)

Strawman, going straight to hell

Gedreven Lou Reed is niet lelijk :

Strawman

(en de tekst hier)

Undertow Orkest... I say Yes!

Gisteravond The undertow Orchestra in Tivoli De Helling : 4 karakters/ stemmen/ songschrijvers met hun eigen geluid, humor en teksten.
Als eerste zong Dave Bazan (van Pedro the Lion en meer recentelijk The Hellacopters) zijn liedjes, die al een strak bandgeluid en een paar interressante liedjes liet horen.
Daarna kwam Will Johnson (South San Gabriel en Centro-matic) met zijn breekbare stem een paar romantische en iets minder romantische nummers voordragen, terwijl voorganger Dave zijn plek achter de drum-kit innam. Tussen de wisselingen van drums-keyboard-gitaar-zang door werd er heel wat afgegrapt en ge-anecdote.



Vervolgens was de beurt aan Marc Eitzel (american music club) om zijn gejaagde liedjes, waaronder een schitterende versie van Ladies and gentlemen (zie hieronder), op het publiek af te vuren.
Uiteindelijk was het de goedgemutste Vic Chesnutt (zie beide foto's) die een inkijkje gaf in zijn fascinerende denkwereld, met als hoogtepunt het vraag en antwoord - lied 'I say Yes'.
Vic is gekluisterd aan een rolstoel sinds een ongeluk maar had de grootse lol om zijn medespelers en zijn eigen clowneske grappen. Prachtfiguur!

Om de boel af te toppen kwamen ze alle vier nog een keer voorbij om de hele zaal in te palmen en de warme nacht in te sturen...

geslaagd!

En hier weer de vrijdag-wiekent-starts-here-liederen :

American music club - Ladies and gentlemen

Johnny Cash - The running kind