4e Dwars Festival

Zaterdagavond voor de 2e keer naar het 4e Dwars festival en was weer erg relaxt sfeertje en leuke acts.

De eerste act was Boduf songs (van het Kranky-label), een heel breekbaar en subtiel trio en daardoor ook bij vlagen wel erg uniform, maar de volgens de pretentieuze VPRO-aankondiging door Death metal en Nietsche beinvloede teksten vergoedden veel. De titel van openingsnummer 'Puke a pitch black rainbow up to the Sun' spreekt wat dat betreft boekdelen.

Als tweede act stond Castanets op het program en deze hadden al wat meer pit. Alternative country met mooi afwisselend gitaarspel en een als zwerver acterende zanger-gitarist. Deze band heeft al twee behoorlijke albums afgeleverd met 'Cathedral' en het vorig jaar verschenen 'First Light's Freeze'. Live beter te behapstukken dan de eerste act.

De derde act Phosphorescent zo goed als gemist totdat een onverlaat mij toch even die kant op wees alleen al voor het coole pakkie van de leadzanger. En deze was inderdaad fraai, een lichtgroen cowboy-jack vol met gloeilampen, muziek klonk in die tien sekonden die ik zag zoals het jack : country-rock met toeters en bellen. Ook leuk maar in de kroeg die voor het Desmet-theater zat werd het ook steeds gezelliger.

Laatste act Casiotone for the painfully alone wilde ik nog even zien en deze was de leukste van de avond met zijn gefreak op synthesizers en zijn liedjes over de beats brullende ietwat gezette vertoning. Leuke afsluiter en om 2400 uur konden we alsnog afzakken.

Altijd weer realxed zo'n festivalletje om den hoek, volgend jaar weer!