Half jaarcijfers
Micah P Hinson - & the Red Empire Orchestra
Elke song is een levensles an sich en het hele album is zowel muzikaal als inhoudelijk van de aller-bovenste plank.
Ufomammut - Idolum
Duisterder dan ooit en veelzijdiger klonken ze nog nooit; de metershoge muren van gitaren en riffs zijn gebleven.
Conor Oberst - Conor Oberst & the Mystical Valley Band
zoveel lol en zoveel liedjesschrijvers-talent levert een heerlijke feel-goodplaat met aantal prachtige vertragende momenten op.
Calexico - Carried to Dust
Terug naar het Californisch-Mexicaanse verbond dat ze op eerdere platen als Black Light zo perfect illustreerden.
Kazuki Tomokawa - Blue Water, Red Water
Meest toegankelijke, maar daardoor niet minder typische Kazuki-plaat
Fuck Buttons - Street Horrrsing
Puike dansbare noise-krautrock
Nadja - The Bungled & the Botched
Vele releases verder, en eerlijkheidshalve ook heel wat herhalingsoefeningen verder, is dit toch weer een goed voorbeeld van de sublieme kracht van Nadja verspreid over 2 prachtig opgebouwde songs.
Portishead - Third
Lang genoeg gewacht met genoeg materiaal om hun debuut te evenaren
Sun Kil Moon - April
Toch wel de meest emotionele plaat voor mij van het jaar so far! De vele verwijzingen naar zijn overleden zus en het feit dat ik half Zuid-Afrika ben doorgereden met deze plaat helpt daarbij ook...
Boris - Smile
Boris slaagt er na Pink nog beter in om al hun invloeden (stoner, shoegaze, punk) in 1 vette vuist te ballen.
Ø - Oleva
De helft van Pan Sonic brauwt rustig in dub-vaarwater verder richting de idm
Shearwater - Rook
Overal vogeltjes die deze prachtplaat bevolken. "Little Jonathan" flikt het hem weer!
Irezumi - Endurance
Meest koude verstilde ambient-plaat van dit jaar, misschien omdat biosphere even op zijn berg zit.
Sigur Rós - Með Suð Í Eyrum Við Spilum Endalaust
Vrolijker en uitbundiger dan ooit, maar niet minder Sigur Ros.
Bardo Pond - Batholith
Altijd goed, altijd hoogwaardig, altijd meeslepend.
Bon Iver - For Emma, Forever ago
Veel mensen verstoppen zich in een hutje om een plaat te maken, maar weinig komen er met zo'n plaat vandaan...
Mount Eerie - Black Wooden Ceiling Opening
Ook zo'n hutbewoner die besloot om ook es met een band in de weer te gaan, supercombinatie!
Ga ook maar es een hut zoeken ergens en de natuur van mezelf leren kennen, om vervolgens na een zeer interressante levensles met een absolute bout-plaat op de proppen te komen...
Ach, verwoorden is niet mijn sterkste kant, maar genieten des te meer!
Elke song is een levensles an sich en het hele album is zowel muzikaal als inhoudelijk van de aller-bovenste plank.
Ufomammut - Idolum
Duisterder dan ooit en veelzijdiger klonken ze nog nooit; de metershoge muren van gitaren en riffs zijn gebleven.
Conor Oberst - Conor Oberst & the Mystical Valley Band
zoveel lol en zoveel liedjesschrijvers-talent levert een heerlijke feel-goodplaat met aantal prachtige vertragende momenten op.
Calexico - Carried to Dust
Terug naar het Californisch-Mexicaanse verbond dat ze op eerdere platen als Black Light zo perfect illustreerden.
Kazuki Tomokawa - Blue Water, Red Water
Meest toegankelijke, maar daardoor niet minder typische Kazuki-plaat
Fuck Buttons - Street Horrrsing
Puike dansbare noise-krautrock
Nadja - The Bungled & the Botched
Vele releases verder, en eerlijkheidshalve ook heel wat herhalingsoefeningen verder, is dit toch weer een goed voorbeeld van de sublieme kracht van Nadja verspreid over 2 prachtig opgebouwde songs.
Portishead - Third
Lang genoeg gewacht met genoeg materiaal om hun debuut te evenaren
Sun Kil Moon - April
Toch wel de meest emotionele plaat voor mij van het jaar so far! De vele verwijzingen naar zijn overleden zus en het feit dat ik half Zuid-Afrika ben doorgereden met deze plaat helpt daarbij ook...
Boris - Smile
Boris slaagt er na Pink nog beter in om al hun invloeden (stoner, shoegaze, punk) in 1 vette vuist te ballen.
Ø - Oleva
De helft van Pan Sonic brauwt rustig in dub-vaarwater verder richting de idm
Shearwater - Rook
Overal vogeltjes die deze prachtplaat bevolken. "Little Jonathan" flikt het hem weer!
Irezumi - Endurance
Meest koude verstilde ambient-plaat van dit jaar, misschien omdat biosphere even op zijn berg zit.
Sigur Rós - Með Suð Í Eyrum Við Spilum Endalaust
Vrolijker en uitbundiger dan ooit, maar niet minder Sigur Ros.
Bardo Pond - Batholith
Altijd goed, altijd hoogwaardig, altijd meeslepend.
Bon Iver - For Emma, Forever ago
Veel mensen verstoppen zich in een hutje om een plaat te maken, maar weinig komen er met zo'n plaat vandaan...
Mount Eerie - Black Wooden Ceiling Opening
Ook zo'n hutbewoner die besloot om ook es met een band in de weer te gaan, supercombinatie!
Ga ook maar es een hut zoeken ergens en de natuur van mezelf leren kennen, om vervolgens na een zeer interressante levensles met een absolute bout-plaat op de proppen te komen...
Ach, verwoorden is niet mijn sterkste kant, maar genieten des te meer!